3. آموزه ها و معارف عالى (اعجاز معانى)
زيبايى قرآن فقط در الفاظ و عبارات و فصاحت و بلاغت آن نيست.
اين كتاب مقدس برخورداراز يك زيبايى برتر و ارزش والاتر، يعنى مفاهيم و معانى عميق و دقيق است.
قرآنسالت خويش را هدايت بشر شناسانده است، و كتابى است كه پيامبر، با آن، مردم را از
ظلمت ها به نور رهنمون مى گردد.
(16) قرآن به عنوان قانون اساسى اسلام دربرگيرنده مجموعه اى از اصول و ضوابط هماهنگ بافطرت انسانى است كه همواره بر تارك انديشه ها چون خورشيدى مى درخشد و عزت و
عظمت را در گرو آشنايى و عمل به قوانين خود مى داند.
قرآن در اين بخش بدون شك اعجاز است.
در زمانى كه انحطاط در اخلاق و آداب و رسوماجتماعى به اوج خود رسيده بود و غارت و چپاول، امتياز به حساب مى آمد و دختران زنده بهگور مى شدند و خيانت و فساد و فحشا و بى عدالتى فراگير شده بود، قرآن، كه پرچمدارمترقى ترين قوانين و مطرح كننده ارزش ها و فضايل انسانى است ظهور مى كند و به مردمصداقت، امانت، اخوت، وحدت و انسانيت را يادآور مى شود; آنان را از جهل به سوى علم، ازتاريكى به سوى نور و روشنايى و از رذايل به سوى فضايل سوق مى دهد.
در سايه همينتعليمات و قوانين حيات بخش است كه اسلام شرق تا غرب عالم را فرا مى گيرد و پرچم تمدنشكوهمند اسلامى در همه اقطار به اهتزاز درمى آيد.
نمونه هايى از اين اصول و قوانين را در
قرآن يادآور مى شويم:
