گزيده مطالب
دلايل عدم تحريف عبارتند از:
1. دو آيه حفظ (حجر، 9) و عدم اتيان باطل در قرآن (فصلت، 41).
2. حديث متواتر ثقلين كه تفكيك ناپذيرى قرآن و سنت را از يكديگر بيان مى كند. از آن جا كهاين دو توام با هم حجيت دارند، تحريف در قرآن مستلزم بى اعتبارشدن سنت و تمسك به آن
منهاى قرآن ممنوع خواهد بود.
3. روايات ارجاع به قرآن در حوادث و فتنه هاى روزگار.
4. احاديث لزوم عرضه حديث بر قرآن، جهت سنجش صحت و سقم آن.
5. دليل عقلى لزوم محفوظ ماندن اصلى ترين منبع دين و قانون اساسى اسلام كه هدىللناس بودن ويژگى آن است.
قرآن تحريف شده ديگر نمى تواند هدى للناس باشد و اين نقض
غرض است.
6. يك تحليل ساده تاريخى از جايگاه قرآن در ميان مسلمانان و اشتياق وصف ناپذير آنان درحفظ و تعليم و تعلم آن و وجود قاريان و حافظان ممتاز در طول تاريخ اسلام و نيز امامانمعصوم، كه خود را حافظ قرآن و كيان اسلام دانسته درباره قداست آن از خود حساسيت
نشان مى داده اند، عدم تحريف را ثابت مى نمايد.
7. قرآن براى اعجاز خويش تحدى نموده است. اعجاز با هرگونه تحريفى منافات دارد; زيراتحريف موجب بروز خلل و نقص در قرآن مى شود و چنين قرآنى ديگر نمى تواند معجزه اى
جاودانه باشد.
8. ويژگى سوره هاى مكى كه مقدم بر سوره هاى مدنى بوده اند، تدريجى بودن نزول آيات وشيوه خاص بيان معارف و تعريف و تمجيد و يا مذمت و نكوهش افراد و گروه ها در قرآن،
ساختار و بافتى از قرآن ارائه داده است كه اساسا اين كتاب مقدس را تحريف ناپذير كرده است.
9. وجوب قراءت يك سوره كامل پس از حمد در نمازهاى واجب روزانه.
10. ذكربودن قرآن و بقاى اين وصف كه جامع همه اوصاف و معارف قرآنى است در همين
قرآنى كه نزد ماست.
11. استناد امامان معصوم به آيات قرآن در موارد مختلف.
12. متواتر بودن قرآن و منافات آن با تحريف.
