• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
 
 
 
 
 
 

ميرزاى نورى و فصل الخطاب

مرحوم شيخ ميرزا حسين نورى (1254 - 1320ق. ) از امامان حديث و بزرگان شيعه و داراى تاليفات متعددى است كه از جمله آنها كتاب فصل الخطاب فى تحريف كتاب رب الارباب است.
اين كتاب در سال 1292ق، در نجف اشرف تاليف و در سال 1298ق. چاپ شد. (4)
پس از انتشار، بسيارى از علما و بزرگان شيعه با او به مخالفت برخاسته رساله هايى در رد آن نوشتند.
حاجى نورى در دفاع از كتاب خويش و در پاسخ به كتاب كشف الارتياب عن تحريف الكتاب تاليف شيخ محمود تهرانى، مشهور به معرب، رساله فارسى جداگانه اى را نوشته مى گويد: «راضى نيستم كسى فصل الخطاب را بدون مطالعه اين رساله بخواند. » (5)
علامه شيخ آقابزرگ تهرانى كه خود شاگرد حاجى نورى بوده است مى گويد: استاد ما حاجى نورى در اواخر عمر خويش مى گفت: من در نامگذارى كتابم، اشتباه نمودم و سزاوار بود نام آن را فصل الخطاب فى عدم تحريف الكتاب بگذارم; چراكه در آن ثابت مى كنم، قرآن شريف موجود بين دو جلد كه در همه عالم منتشر شده است با تمامى سور و آيات و جملاتش وحى الهى است كه هيچ گونه تغيير يا تبديل و زياده و نقصانى از هنگام جمع آن تا به امروز در آن واقع نشده است... ,من در مواضع متعددى از كتاب به جهت جلوگيرى از تيرهاى سرزنش و ملامت ديگران در تصريح به عقيده خودم، اهمال نمودم، بلكه از روى غفلت برخلاف عقيده خود سخن گفتم. (6)
حقيقت آن است كه كتاب فصل الخطاب به هيچ وجه قابل دفاع و توجيه نيست.
حاجى نورى از آن جهت كه محدثى متتبع بوده و نه محققى تحليل گر، فريب انبوه روايات و احاديثى را خورده است كه در ظاهر بر تحريف كتاب دلالت دارند و از تجزيه و تحليل و بررسى آنها، چه در زمينه صحت صدور و چه در زمينه تحقيق در دلالت و مفاد آنها، غفلت نموده است.
دلايل دوازده گانه اى كه به تصور وى تحريف قرآن را ثابت مى كنند، هيچ يك براى اثبات تحريف كافى نيستند.
جاى اين پرسش هست كه آيا مى توان عقيده شخصى فرد يا افرادى معدود را به يك مكتب و مذهب نسبت داد; در حالى كه مجموعه اى عظيم از دانشمندان و مفسران و محققان آن مذهب از آغاز تا به امروز با صراحت به مخالفت با آن برخاسته اند؟ كسانى كه با دستاويز قراردادن چنين آراى ضعيف و بى پايه اى، چشم و گوش خود را در برابر قداست و جايگاه سترگ قرآن در نزد شيعه بسته اند، از تبليغات زهراگين خويش چه هدفى را دنبال مى كنند؟ (7)
امروز قرآن به عنوان محور وحدت اسلامى و قانون اساسى اسلام، هنگامى مى تواند نقش هدايت گرانه خود را ايفا كند كه در اعتبار سندى آن ترديدى وجود نداشته باشد و آنان كه به هدف تضعيف مذهب اهل بيت: به اشاعه چنين اكاذيبى در مورد ساحت مقدس قرآن، دست مى زنند آگاهانه يا ناآگاهانه، در مقام تضعيف قرآن برآمده اند.