تحريف در اصطلاح
در تحريف اصطلاحى بر خلاف تحريف لغوى كه به معناى تصرف و تغيير در معناى كلمهاست، تصرف در الفاظ قرآن منظور است; به عبارت ديگر تحريف اصطلاحى اختصاص بهتحريف لفظى دارد و تحريف لغوى اختصاص به تحريف معنوى.
بنابراين مى توان گفت كهقرآن در استعمالات خود تحريف را جز در معناى لغوى آن به كار نبرده است; اما محور در
مباحث تحريف ناپذيرى قرآن اختصاص به تحريف لفظى و اصطلاحى دارد.
اقسام تحريف:
1- معنوى
2- لفظى:
1- به كاهش (تحريف بالنقيصه)
2- به افزايش (تحريف بالزياده)
3- به ترتيب
1. تحريف معنوى قرآن
گر چه قرآن تعبير تحريف را در اين زمينه به كار نبرده است، اما در آيه هفت سوره آل عمراندر مورد آيات متشابه مى فرمايد: فاما الذين فى قلوبهم زيغ فيتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة.... اين آيه به صراحت اعلام مى دارد كه برخى فتنه جويانه آيات متشابه را براى تأويل باطل
خويش دستاويز قرار مى دهند.
در مورد وقوع تحريف معنوى قرآن، هيچ ترديدى وجود ندارد; زيرا تفسير به راى همانتحريف معنوى است كه بسيار اتفاق افتاده است.
در تاريخ تفسير قرآن مكاتب كلامى وفرقه هايى پديد آمده اند كه منشا اصلى پيدايش آنها برداشت ناصحيح از آيات قرآن كريم
بوده است، نظير مفوضه، مجسمه و جز آنها.
روايات نيز ضمن بيان وقوع چنين تحريفى، عاملان آن را به شدت نكوهش كرده اند.
در
روايتى به نقل از امام باقر(ع) آمده است كه: و كان من نبذهم الكتاب ان اقاموا حروفه و حرفوا حدوده، فهم يروونه و لا يرعونه و الجهال
يعجبهم حفظهم للرواية و العلماء يحزنهم تركهم للرعاية...;
(10) نشانه پشت سر انداختن كتاب توسط آنان، اين بود كه حروف آن را نگاه داشتند، ولىحدودش را تحريف نمودند.
آنان كتاب را در حالى كه روايت مى كنند رعايت نمى كنند!جاهلان از اين كه آنان حافظان روايت قرآنند شگفت زده و عالمان از اين كه آنان تارك رعايت و
حريم قرآنند محزون و غم زده اند!
