4. زر بن حبيش از ابى بن كعب روايت نموده است كه رسول خدا در ملاقات با جبرئيل فرمود: «من به سوى امتى درس ناخوانده برانگيخته شدم كه در ميان آنان كودك و پيرمرد و پيرزن وجود دارند. »
جبرئيل گفت: «به آنان دستور ده قرآن را بر هفت حرف قراءت كنند. »
5. ابوهريره گفته است كه پيامبر فرمود: «همانا اين قرآن بر هفت حرف نازل شد.
قراءت كنيد كه بر شما حرجى نيست; ولى رحمت را به عذاب و عذاب را به رحمت تبديل نكنيد. »
6. ابوهريره در حديث ديگر از رسول خدا آورده است كه: قرآن بر هفت حرف نازل گشته است.
عليم، حكيم، غفور، رحيم (يعنى تبديل اينها به يكديگر اشكالى ندارد!).
7. ابوقلابه گويد: گزارش رسيده كه پيامبر فرمود: قرآن بر هفت حرف نازل گرديده است: امر، نهى، ترغيب، ترهيب، جدل، قصص و مثل.
8. ابن مسعود از پيامبر اكرم(ص): «كتاب اول از يك باب و بر يك حرف نازل گرديد.
ولى قرآن از هفت باب و بر هفت حرف نازل شد: زجر، امر، حلال، حرام، محكم، متشابه و امثال.... » 9. ابى جهيم انصارى گويد: «دو تن در آيه اى از قرآن اختلاف نمودند و نزد رسول خدا رفتند.
حضرت به آنان فرمود: قرآن بر هفت حرف نازل شده است، در آن جدال نكنيد; زيرا جدال در قرآن كفر است. »
10. عمرو بن دينار از پيامبر(ص) نقل مى كند كه فرمود: «قرآن بر هفت حرف نازل گرديد: همگى شفا دهنده و كفايت كننده هستند.» ⁽²⁾
آن چه ذكر شد نمونه اى از رواياتى است كه در همه متون تفسيرى و قرآنى اهل سنت به چشم مى خورد.
ابن جزرى نام بيست تن از صحابه كه اين حديث را از پيامبر(ص) نقل كرده اند، ذكر كرده است.
⁽³⁾ پيش از بررسى احرف سبعه در روايات يادشده نظرى به منابع شيعى در اين زمينه مى اندازيم.

روايات احرف سبعه از طرق اماميه

شيخ طوسى گويد: معروف در مذهب اصحاب ما و مشهور از اخبار و روايات آنان، اين است كه قرآن به يك حرف و بر يك پيامبر نازل شده است; جز آن كه فقهاى ما قراءت هاى متداول قرآن را تجويز نموده انسان مختار است به هر قراءتى كه خواست قراءت نمايد. ⁽⁴⁾
امين الاسلام طبرسى مى گويد: در اخبار اماميه شايع است كه قرآن به يك حرف نازل گشته است.
آن چه عامه از پيامبر نقل كرده اند كه قرآن بر هفت حرف نازل شده است و همگى شفادهنده و كفايت كننده اند، در تفسير آن اختلاف شده است.... ⁽⁵⁾ فيض كاشانى: