همين اوراق و صفحات، پس از مرگ عمر در دست دخترش، حفصه بود تا آن كه هنگام جمع‏آورى قرآن در زمان عثمان، وى طى پيامى به حفصه به او اطمينان داد كه: ان ارسلي الينا بالصحف ننسخها في المصاحف ثم نردها اليك.... در تمام روايات فوق و ده‏ها روايت ديگر، آن‏چه مطرح است جمع قرآن در مصحف، يعنى يك كتاب مجلد است; يعنى مصحف در همان معناى لغوى خود به كار رفته است ⁽³²⁾ .

گزيده مطالب

1. اسامى «قرآن‏» عبارتند از: «قرآن‏»، «كتاب‏»، «ذكر» و «فرقان‏».
2. نام «مصحف‏» پس از رحلت پيامبر به جهت جمع‏آورى قرآن در يك مجلد رايج گشت.
3. براى قرآن برخى نزديك به هشتاد وصف ذكر نموده‏اند.
بعضى از مشهورترين اوصاف قرآن عبارتند از: مجيد، كريم، حكيم، عظيم، عزيز، مبارك، مبين، عربى، بشير و نذير.

1. روض الجنان و روح الجنان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 8.

2. البرهان فى علوم القرآن، ج 1، ص‏371 - 373; و ر ك: الاتقان، ج‏1، ص 159.

3. دكتر محمود راميار، تاريخ قرآن، ص‏31 و 32.

4. القرآن الكريم و روايات المدرستين، ج‏1، ص‏274.

5. بروج(85) آيه 21. اين عنوان 55 مورد به همين صورت و 9 مورد به صورت «قرآنا» به كار رفته است.
6. ص(38) آيه 29. اين عنوان نزديك به صد مورد براى قرآن به كار رفته است.
7. انبياء (21) آيه 50 و نيز حجر (15) آيه 9. اين واژه در بيست مورد براى قرآن به كار رفته است.
8. فرقان (25) آيه 1.

9. ر. ك: مناهل العرفان، ج‏1، ص‏15.

10. ر. ك: «علت علم بودن قرآن‏»، ص‏52. 11. ق (50) آيه 1 و نيز ر.
ك: بروج (85) آيه 21.

12. واقعه (56) آيه 77.

13 . يس (36) آيه 1 و2; و نيز ر. ك: يونس(10) آيه 1.

14. حجر (15) آيه 87.

15. فصلت (41) آيه 41 و42.

16. انبياء (21) آيه 50; ص (38) آيه 29.

17. حجر (15) آيه 1.

18 و 19. زمر (39) آيه 23.

20. يوسف (12) آيه 2

21زمر (39) آيه 28.

22. ص (38) آيه 1.

23 و 24. فصلت (41) آيه 2 و 3.

25. كهف (18) آيه 1 و 2.

26. دكتر محمود راميار، تاريخ قرآن، ص 9.

27. همان، ص 11 و 12.

28. اصول كافى، ج‏2، ص‏599; بحار الانوار، ج‏89، ص‏17، حديث 16.

29. علوم القرآن عند المفسرين، ج‏1، ص‏70.

30. ر. ك: البرهان في تفسير القرآن، ج‏1، ص‏9 - 14 با نقل سى حديث.
31. ر. ك: بحار الانوار، ج 89 و 90، كتاب القرآن.

32. براى توضيح بيشتر ر. ك: القرآن الكريم و روايات المدرستين، ج‏1، ص 264 - 277.