گزيده مطالب
1. پس از گذشت حدود سيزده سال از جمع آورى قرآن به دست خليفه اول، بار ديگر قرآن
جمع آورى گرديد.
انگيزه اين اقدام، بروز اختلاف قراءت هاى زياد در ميان مسلمانان بود.
2. پيشنهاد يكى كردن قراءت ها از سوى «حذيفة بن يمان » به خليفه سوم داده شد و پس از
مشورت با صحابه پيامبر همگى جز ابن مسعود آن را تاييد نمودند.
3. علت مخالفت عبدالله بن مسعود با عثمان، انتخاب افرادى بود كه مسؤوليت تدوين
مصاحف عثمانى را بر عهده مى گرفتند.
4. اعضاى اوليه گروه توحيد مصاحف عبارت بودند از: زيد بن ثابت (انصارى)، عبدالله بنزبير، سعيد بن عاص و عبدالرحمن بن حارث.
اين چهار تن همگى روابط صميمانه و
خويشاوندى با دستگاه خلافت داشتند.
5. مراحل كار گروه توحيد مصاحف عبارت بود از: الف) جمع آورى قرآن ها از تمام مراكز وسوزاندن آنها.
ب) اعتماد بر مصحف ابوبكر - كه نزد حفصه دختر عمر بود - و مصحف ابى بنكعب و نيز كتابت آيات براساس قراءتى كه پيامبر به افراد تعليم داده بود.
ج) مقابله نسخه هاىنوشته شده با يكديگر به جهت اطمينان از وحدت و صحت كتابت.
د) ارسال مصاحف به چند
نقطه مهم و الزام مسلمانان به پيروى از قراءت مصحف منطقه خويش.
6. تعداد مصاحف عثمانى به احتمال قوى، پنج مصحف بوده اند كه به شهرهاى شام، كوفه،
بصره و مكه ارسال شده و يك مصحف نيز در مدينه، مركز خلافت نگهدارى مى شده است.
7. عثمان به شهرهاى پيش گفته با هر مصحف يك قارى اعزام نمود.
آنها عبارت بودند از:
مغيرة بن شهاب، ابوعبدالرحمن سلمى، عامر بن عبدالقيس، عبدالله بن سائب و زيد بن ثابت.
8. مصاحف عثمانى در دسته بندى سوره ها، شبيه مصاحف گذشته بود.
اين مصاحف ازهرگونه نقطه، اعراب و علايم مشخصه خالى بوده است.
اكنون هيچ اثرى از اين مصاحف باقى
نمانده است.
9. نگاهى بر تاريخ قرآن و نحوه گردآورى آن ثابت مى كند كه ترتيب سوره ها، توقيفى نيست.
10. موضع امامان شيعه در برابر جمع آورى قرآن به دست خلفا، مثبت بوده و هيچ گونه
مخالفتى ابراز نشده است.
