41و گـوش فـرا ده و مـنتظر روزى باش كه منادى از مكانى نزديك ندامى دهد
واستمع يوم يناد المناد من مكان قريب با صيحه رستاخيز همه زنده مى شوند
در ايـن آيـه همانند ساير آيات اين سوره تكيه بر مساله معاد و رستاخيز شده وباز گوشه ديگرى از آن را مطرح مى كند, و آن مساله نفخ صور و خروج مردگان از قبراست .
مـى فـرمـايـد«و گـوش فـرا ده و مـنتظر روزى باش كه منادى از مكانى نزديك ندامى دهد» (واستمع يوم يناد المناد من مكان قريب ).
يعنى ; اين صدا آن چنان در فضا پخش مى شود كه گويى بيخ گوش همه است .