بـخـش دوم گـوشـه هـائى از تـاريـخ نـه نـفر از پيامبران خدا را منعكس ساخته , وبالخصوص از «داوود» و «سليمان » و «ايوب » بحث بيشترى دارد.
بخش سوم از سرنوشت كفار طاغى و ياغى در قيامت و تخاصم و جنگ وجدال آنها در دوزخ سخن مى گويد, و به مشركان و افراد بى ايمان نشان مى دهد كه پايان كار آنها به كجا خواهد رسيد.
چـهـارمـيـن بـخـش از آفـرينش انسان و مقام والاى او و سجده كردن فرشتگان براى آدم سخن مى گويد.
پـنـجـمـيـن بـخـش تـهـديـدى اسـت بـراى هـمـه دشمنان لجوج , و تسلى خاطرى است براى پـيـامـبـراسـلام (ص ) و بـيـان ايـن واقعيت كه او در دعوت خود هيچ گونه اجرو مزدى از كسى نمى طلبد.

فضيلت تلاوت سوره

در فـضـيـلت اين سوره ـكه به خاطر آغازش به نام سوره «ص » ناميده شده ـ درروايتى از پيامبر گـرامـى اسـلام (ص ) مـى خوانيم «كسى كه سوره «ص » را بخواند به اندازه هر كوهى كه خدا مسخر داوود فرموده بود حسنه به او مى دهد, و از آلوده شدن و اصرار بر گناه صغير و كبير حفظ مى كند».
و در حديث ديگرى از امام باقر(ع ) چنين آمده «كسى كه سوره «ص » را در شب جمعه بخواند از خـيـر دنـيا و آخرت آنقدر (از سوى خداوند) به او بخشيده مى شودكه به هيچ كس داده نشده , جز پـيـامـبـران مـرسل , و فرشتگان مقرب , و خدا او و تمام كسانى را كه از خانواده اش مورد علاقه او هستند وارد بهشت مى كند, حتى خدمتگذارى كه به او خدمت مى كرده ».
البته منظور تلاوتى است انديشه برانگيز, و تصميم آفرين , انديشه و تصميمى كه انگيزه عمل گردد, و محتواى سوره را در زندگى انسان پياده كند.
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر.
آيـه ـ شان نزول از امام باقر(ع ) نقل شده كه «ابوجهل » و جماعتى از قريش نزدابوطالب عموى پيامبر(ص ) آمدند و گفتندفرزند برادرت ما را آزار داده , و خدايان ما را نيز ناراحت ساخته است ! او را بخوان و به او دستور ده دست از خدايان مابردارد تا ما هم ناسزا به خداى او نگوئيم !
ابـوطـالـب كـسـى را خدمت پيامبر(ص ) فرستاد, هنگامى كه پيامبر(ص ) واردخانه شد ابوطالب سخنان آنها را براى پيامر(ص ) شرح داد.
پيامبر(ص ) در جواب فرمود«آيا آنها حاضرند جمله اى را با من موافقت كنند و در سايه آن بر تمام عرب پيشى گيرند و حكومت كنند»؟
ابوجهل گفت بله موافقيم , منظورت كدام جمله است ؟.
پـيـغـمبر(ص ) فرمودتقولون لا اله الا اللّه ; «بگوئيد معبودى جز اللّه نيست »!واين بتها را كه مايه بدبختى و ننگ و عقب افتادگى شماست دور بريزيد.
هـنگامى كه حضار اين جمله را شنيدند آن چنان وحشت كردند كه انگشتها در گوش گذاردند و باسرعت خارج شدند, و مى گفتندچنين چيزى را تاكنون نشنيده ايم , اين يك دروغ است .
اينجا بود كه آيات آغاز سوره «ص » نازل شد.
تـفـسـيرباز در نخستين آيه اين سوره به يكى از حروف مقطعه برخوردمى كنيم «ص » (ص ) و همان گفتگوهاى پيشين در تفسير اين حروف مقطعه مطرح مى شود.
اما جمعى از مفسران در اينجا مخصوصا روى علامت اختصارى بودن «ص »نسبت به «اسمااللّه » يـا غـيـر آن تـكيه كرده اند, چرا كه بسيارى از اسمااللّه با «ص »شروع مى شود مانند «صادق » و «صمد» و «صانع » و يا اشاره به جمله «صدق اللّه »است كه در يك حرف خلاصه شده است .


1سوگند به قرآنى كه داراى ذكر است ص والقرآن ذى الذكرسپس مى فرمايد«سوگند به قرآنى كه داراى ذكر است » كه تو بر حقى و اين كتاب , معجزه الهى است (والقرآن ذى الذكر) قرآن هم خودش ذكر است و هم داراى ذكر.
«ذكر» به معنى يادآورى و زدودن زنگار غفلت از صفحه دل , ياد خدا, يادنعمتهاى او, ياد دادگاه بزرگ رستاخيز, و ياد هدف خلقت انسان است .