26 و خداوند گروهى از اهل كتاب [ يهود] را كه از آنان [مشركان عرب ] حمايت كـردنـد از قـلـعـه هـاى مـحـكـمشان پايين كشيد و خداوند در دلهاى آنها ترس و رعب افكند گروهى را به قتل مى رسانديد و گروهى را اسير مى كرديد
وانزل الذين ظاهرواهم من اهل الكتاب من صياصيهم وقذف فى قلوبهم الرعب فريقا تقتلون وتاسرون فريقا غزوه بنى قريظه يك پيروزى بزرگ ديگر!.
در مـديـنـه سـه طـايـفـه مـعـروف از يهود زندگى مى كردند: «بنى قريظه »,«بنى النضير» و «بنى قينقاع ».
هـر سـه گـروه بـا پـيـامـبر اسلام (ص ) پيمان بسته بودند كه با دشمنان او همكارى و به نفع آنها جاسوسى نكنند.و لـى طـايـفـه «بـنى قينقاع » در سال دوم هجرت و طايفه «بنى نضير» در سال چهارم هجرت , هركدام به بهانه اى پيمان خود را شكستند و به مبارزه روياروى باپيامبر(ص ) دست زدند, سرانجام مقاومت آنها درهم شكست و از مدينه بيرون رانده شدند.
بـنـابـراين در سال پنجم هجرت كه غزوه «احزاب » رخ داد, تنها طايفه «بنى قريظه » در مدينه باقى مانده بودند, كه به مشركان عرب پيوستند و به روى مسلمانان شمشير كشيدند.
پـس از پـايـان غزوه احزاب , جبرئيل به فرمان خدا بر پيغمبر وارد شد, و گفت :چرا سلاح بر زمين گـذاردى ؟ فرشتگان آماده پيكارند, هم اكنون بايد به سوى «بنى قريظه » حركت كنى , و كار آنها يكسره شود.
منادى از طرف پيامبر(ص ) صدا زد كه پيش از خواندن نماز عصر به سوى بنى قريظه حركت كنيد, مـسلمانان بسرعت آماده جنگ شدند و تازه آفتاب غروب كرده بود كه قلعه هاى محكم بنى قريظه را در حلقه محاصره خود درآوردند.
بيست و پنج روز اين محاصره به طول انجاميد و بعدا همگى تسليم شدند,گروهى به قتل رسيدند و پـيـروزى بـزرگ ديـگـرى بر پيروزى مسلمانان افزوده شده اين آيه و آيه بعد, پس از حصول اين پيروزى نازل شد, و خاطره اين ماجرا را به صورت يك نعمت و موهبت بزرگ الهى شرح داد.
نـخست مى فرمايد: «و خداوند گروهى از اهل كتاب [ يهود] را كه از آنان [مشركان عرب ] حمايت كـردنـد از قـلـعـه هـاى مـحـكـمشان پايين كشيد» (وانزل الذين ظاهرواهم من اهل الكتاب من صياصيهم ).
از اينجا روشن مى شود كه يهود قلعه هاى خود را در كنار مدينه در نقطه مرتفعى ساخته بودند و بر فراز برجهاى آنها به دفاع از خويشتن مشغول مى شدند.
سپس مى افزايد: «و خداوند در دلهاى آنها ترس و رعب افكند» (وقذف فى قلوبهم الرعب ).و سـرانـجـام كـارشـان بـه جـايـى رسـيد كه «گروهى را به قتل مى رسانديد و گروهى را اسير مى كرديد» (فريقا تقتلون وتاسرون فريقا).
