و اگـر پـاره اى از آنـچـه را به آنها وعده داديم (از پيروزى تو و شكست آنها و رهايى پيروان تو و اسـارت پـيروان آنها) دردوران حياتت به تو نشان دهيم و يا تو را پيش از آن كه اين وعده ها تحقق پـذيـرد ازدنـيـا بـبـريـم در هـر صورت وظيفه تو ابلاغ رسالت است و وظيفه ما گرفتن حساب ازآنهاستوان ما نرينك بعض الذى نعدهم او نتوفينك فانما عليك البلا غ وعليناالحسابسـرانـجـام بـه عـنوان تاكيد بيشتر در مورد مجازاتهايى كه پيامبر(ص )وعده مى داد و آنها انتظارش را مى كشيدند و حتى ايراد مى كردند كه چرا اين وعده هاى تو عملى نمى شود, مى فرمايد: «و اگـر پـاره اى از آنـچـه را به آنها وعده داديم (از پيروزى تو و شكست آنها و رهايى پيروان تو و اسـارت پـيروان آنها) دردوران حياتت به تو نشان دهيم و يا تو را پيش از آن كه اين وعده ها تحقق پـذيـرد ازدنـيـا بـبـريـم در هـر صورت وظيفه تو ابلاغ رسالت است و وظيفه ما گرفتن حساب ازآنهاست » (وان ما نرينك بعض الذى نعدهم او نتوفينك فانما عليك البلا غ وعليناالحساب )

لوح محو و اثبات و ام الكتاب ـ.

جمله «يمحواللّه ما يشا ويثبت » يك قانون كلى را بيان مى كند كه در منابع مختلف اسلامى نيز به آن اشـاره شـده است , و آن اين كه : تحقق موجودات وحوادث مختلف جهان دو مرحله دارد: يكى مـرحـلـه قـطـعـيـت كـه هـيـچ گـونه دگرگونى در آن راه ندارد (و در آيه فوق از آن تعبير به «ام الـكـتاب », كتاب مادر شده است ) وديگرى مرحله غيرقطعى به تعبير ديگر «مشروط» است كه در اين مرحله دگرگونى در آن راه دارد, و از آن تعبير به مرحله محو و اثبات مى شود. گـاهـى نيز از اين دو, تعبير به «لوح محفوظ» و «لوح محو و اثبات » مى شود,گويى در يكى از اين دو لوح , آنچه نوشته شده است به هيچ وجه دگرگونى در آن راه ندارد و كاملا محفوظ است و امـا ديـگـرى مـمكن است , چيزى در آن نوشته شود وسپس محو گردد و به جاى آن چيز ديگرى نوشته شود. از امـام بـاقـر(ع ) چـنـيـن نـقل شده كه فرمود: «قسمتى از حوادث حتمى است كه حتما تحقق مـى پـذيرد, و قسمت ديگرى مشروط به شرائطى است در نزد خدا كه هركدام را صلاح بداند مقدم مى دارد و هركدام را اراده كند محو مى كند, و هركدام رااراده كند اثبات مى نمايد».