بحث-4 مضارع منصوب
مضارع منصوب حروف نصب عبارتند از ان لن كى اذن كه در اول فعل مضارع درآمده آنرا منصوب مىكنند نصب فعل مضارع چنين است كه در صيغههاى 13 7 4 1 و 14 لام الفعل مفتوح مىشود و از تثنيهها و جمعهاى مذكر و مفرد مؤنث مخاطب نون عوض رفعى مىافتد در صيغههاى 13 7 4 1 و 14 ناقص الفى يعنى ناقصى كه در آخرش الف مقلوب باشد مانند يرضى و يدعى فتحه لام الفعل مقدر است ولى در ناقص واوى و يائى مانند يدعو و يرمى ظاهر مىشود مىگوييم
ان يضرب ان يضربا ان يضربوا ان تضرب ان تضربا ان يضربن...
ان يدعو ان يدعوا ان يدعوا ان تدعو ان تدعوا ان يدعون...
ان يرضى ان يرضيا ان يرضوا ان ترضى ان ترضيا ان يرضين...
و همين طور است ساير حروف نصب و مانند مضارع معلوم است مضارع مجهول حروف نصب در معناى فعل مضارع نيز مؤثراند ان فعل مضارع را تاويل به مصدر مىبرد يعنى معنايى به آن مىدهد كه مىتوان بجاى آن دو مصدر آن فعل را گذاشت ماننداردت ان اعيبهايعنى اردت عيبها 79 كهف لن معنى مضارع را مختص به مستقبل كرده آنرا منفى
