تجلی خانه زهرای اطهر(س)
در روز اوّل ذی القعده سال 173 ه.ق[1]از سلاله پاک پیامبر صلی الله علیه و آله و خدیجه علیهاالسلام، و فاطمه زهرا علیهاالسلام، فاطمه دیگری متولّد گردید. نور وجودش نه تنها خانه امام کاظم علیه السلام که جهان را روشن ساخت و در طول قرنهای متمادی در شعاع نورانیش، ستارگان پرفروغ آسمانِ علم، تقوی، فقاهت و پارسایی، آستان بوس حرمش گردیدند و با توسّل به ذیل عنایتش مشکلات بزرگ خود را حل کردند.
در زمینه مقام حضرت معصومه علیهاالسلام و شهر قم در بین علما گفتهها فراوان است که به صورت فهرستوار به نمونههایی اشاره میکنیم:
شیفتگی علامه طباطبایی به درگاه حضرت معصومه علیهاالسلام
مرحوم علاّمه سید محمد حسین طباطبایی، صاحب تفسیر بی نظیر «المیزان» نهایت ارادت و تواضع را نسبت به حضرت معصومه علیهاالسلام ابراز مینمود.
علامه شهید مطهّری، هرگاه نام مرحوم علاّمه طباطبایی را به زبان میآورد، میگفت: «رُوحی لَهُ الفِداء» روحم به فدای او باد.
یکی از دانشمندان از استاد مطهّری پرسید «دلیل این همه تجلیل و احترام شما از علاّمه طباطبایی چیست؟»
استاد مطهّری در پاسخ فرمود: «من فیلسوف و عارف بسیار دیدهام و احترام من به علاّمه طباطبائی به خاطر فیلسوف بودن ایشان نمیباشد، بلکه از این جهت است که او عاشق و دلباخته اهل بیت علیهم السلام است. چرا که علاّمه طباطبایی در ماه رمضان روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدّس حضرت معصومه علیهاالسلام افطار میکرد. ابتدا پیاده از منزل تا حرم مطهّر (با توجّه به آن سنین پیری و دوری راه) مشرف میشد. ضریح مقدّس را میبوسید، سپس به خانه میرفت و غذا میخورد.»[2]
بارگاه حضرت معصومه علیهاالسلام تجلّیگاه مرقد حضرت زهرا علیهاالسلام
مرحوم آیت الله سید شهاب الدین نجفی مرعشی رحمه الله میفرمود:
«پدرم مرحوم آیة الله علاّمه سید محمود مرعشی رحمه الله که در نجف اشرف میزیست بسیار علاقمند بود، محلّ قبر شریف جدّهاش حضرت زهرا علیهاالسلام را بیابد، برای این مقصود، ختم مجرّبی انتخاب نمود، چهل شب به آن مداومت کرد تا شاید از محلّ مرقد شریف حضرت زهرا علیهاالسلام آگاه گردد.
شب چهلم بعد از انجام ختم و توسّل فراوان، به بستر خواب رفت در عالم خواب به محضر امام باقر علیه السلام (یا امام صادق) رسید.
امام علیه السلام به او فرمود: «عَلَیکَ بِکَرِیمَةِ اَهْلِ الْبَیتِ» به دامن کریمه اهل بیت چنگ بزن.
ایشان تصوّر کرد، منظور امام علیه السلام از این جمله، حضرت زهرا علیهاالسلام است.
عرض کرد: «آری قربانت گردم، من نیز ختم را برای همین گرفتم که محل قبر شریف آن حضرت را دقیقتر بدانم، و زیارتش کنم» امام علیه السلام فرمود: «منظور من قبر شریف حضرت معصومه علیهاالسلام در قم است». سپس افزود: به خاطر مصالحی، خداوند اراده فرموده است که قبر حضرت زهرا برای همیشه برای همگان مخفی باشد، از این رو قبر حضرت معصومه علیهاالسلام را تجلّیگاه قبر شریف حضرت زهرا علیهاالسلام قرار داده است.
مرحوم آیة الله سید محمود مرعشی، وقتی از خواب برخاست، تصمیم گرفت به قصد زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام به قم مهاجرت کند.
او بی درنگ با همه اعضای خانوادهاش از نجف اشرف، عازم قم شد و به زیارت مرقد مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام مشرّف گردید.[3]
امام خمینی رحمه الله در کنار مرقد حضرت معصومه
بنیان گذار جمهوری اسلامی آیة الله العظمی امام خمینی قدس سره آن گاه که در قم ساکن بود و هرگاه که به قم میآمد، با نهایت خضوع نسبت به مقام بلند حضرت معصومه علیهاالسلام در کنار مرقدش حاضر میشد و متواضعانه به او متوسّل میگشت و با اشتیاقی ویژه، ضریح مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام را میبوسید.
امام خمینی رحمه الله مقام آن حضرت را آن قدر ارجمند میدانست که در یک قصیدهای شامل 44 بیت حضرت معصومه علیهاالسلام را با حضرت زهرا علیهاالسلام مقایسه کرده و هر دو را بک نواخت ستوده است که بیانگر شباهت این دو بانوی برگزیده الهی است.
او در بخشی از این اشعار چنین سروده است:
نور خدا در رسول اکرم پیدا کرد تجلّی ز وی به حیدر صفدر
وز وی تابان شده به حضرت زهرا اینک ظاهر زدختِ موسی جعفر
آبروی ممکنات جمله از این نور گر نَبُدی، باطل آمدند سراسر
دختر چون این دو از مشیمه قدرت نامد و ناید دگر هماره مقدّر
حل مشکلات تحصیلی
آیة الله حاج شیخ علیرضا ممجد لنگرودی:
من، با لطف خداوند و توجّه خاندان پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم توانستم آن روزگار سخت را سپری کنم. با همه مشکلاتی که داشتم، آنچه بیش از همه مرا رنج می داد، در ابتدای تحصیل، خوب نفهمیدن درس ها بود. چندین درس می رفتم و هرچه زحمت می کشیدم و به خود فشار می آوردم، آن گونه که باید درس ها را نمی فهمیدم تا این که روزی از شدّت ناراحتی به حرم حضرت معصومه علیها السلام مشرّف شدم و بسیار گریستم، به گونه ای که چشم هایم می سوخت، بر گشتم به حجره مدرسه و دراز کشیدم، یک مرتبه به قلبم الهام شد که این طوری نباید درس بخوانی، روزی دو درس، یکی صبح و یکی بعد از ظهر کافی است. احساس کردم سوزش چشمم خوب شد. با نشاط بلند شدم و همین شیوه را به کار بستم. شش ماه درس خواندم، کار به جایی رسید که پس از شش ماه تدریس هم می کردم و از همان زمان به بعد، همین شیوه را به کار بستم، هم درس می گفتم و هم درس خوب می خواندم. در همه امتحاناتی که آن زمان در حوزه رایج بود و گاه خیلی هم سخت می گرفتند، شرکت می کردم و با نمره خوب قبول می شدم![4]
قم و حضرت معصومه سلام الله علیها در کلام حضرت امام (ره)
پیشتازی قم
«... در سرتاسر ایران همان طوری كه قم بحمدالله در هر امری جلو می افتد در امور، همه جا این كار را بكنند كه هم كشاورزی را تقویت بكنند به آن طوری كه شماها كردید...»[5]
الگو بودن قم
«آن كه مرا بیشتر خوشحال می كند این است كه می بینم یك حس تعاونی در بین ملت پیدا شده است كه با آن حس تعاون همه قشرها مشغول به یك كاری هستند...»
«و قم را هم شنیدم كه از همه جا شاید بهتر باشد و قم همانطوریكه - به حسب روایات ما - علم از قم به جاهای دیگر منتشر می شود، همان طور در نهضت هم قیام از قم تقریباً شروع شد به همه جا.هم كمك كردند در این قضیه، امیدوارم كه قم باز برای سایر جاها الگو باشد.»[6]
افتخار به حضور در قم
«من از عواطف ملت ایران و از عواطف هموطنی های خودم، قمی ها[تشكر می كنم ]. من قبلاً گفته بودم كه از قم «علم» منتشرمی شود، از قم قدرت منتشر شد. قم، نمونه بود و من مفتخرم كه درقم هستم. من 15 سال - یا قدری بیشتر - از شما دور بودم، لكن دلم اینجا بود، با شما بودم. شما غیرتمندان، شما پاك جوانان، سرمشق همه شدید.»[7]
شهر نمونه
«یزد از شهرهای نمونه بود، چنان چه قم از شهرهای نمونه بود... .»[8]
دست از اسلام بر نمی دارید
«... من قبل از این كه همه شما تقریباً متولد بشوید، آمدم قم و همان جا هم بودم و هستم. حالا هم هر وقتی كه حالم مساعد بشود باز می آیم پیش شما. من می دانم كه شما قمی ها به این زودی از اسلام دست بر نمی دارید و به هیچ وجه هم دست بر نمی دارید.»[9]
اشعاری از آیة الله گلپایگانی در وصف حضرت معصومه سلام الله علیها:
طلاب عزیز بر شماست که قصد را خالص کنید و ارتباط مداوم خود را با ائمه اطهار علیهم السلام مخصوصاً حضرت صاحب و مولایم حضرت ولی عصر(عج) تداوم بخشید و کثرت تلاوت قرآن کریم و ادعیه صالحه و عرض اخلاص و ادب به دُخت حضرت موسی بن جعفر(علیهماالسلام) و اینها همه رمز موفقیّت و توفیق در راه ادامه تحصیل ما است. [10]
حسن ختام را اشعاری از آیة الله صافی گلپایگانی قرار میدهیم:
این بارگه که خاک درش مشک ازفر است بویش چو بوی خلد برین روحپرور است
درا الشفا و عقدهگشا و فرح فزاست باب امان ز محنت فردای محشر است
طور حضور و مطلع نور و مطاف حور آرامگاه دختر موسی بن جعفر است
خاتون دین پناه که برهان عزّتش هر صبح و شام صیحه الله اکبر است
هر کس دری به خانه و راهی گزیده است چشم امید لطفی صافی بر این در است
پی نوشت ها:
[1]گنجینه آثار قم، عباس فیض، ج 1، ص 386.
[2]حضرت معصومه علیهاالسلام چشمه جوشان کوثر، محمد محمدی اشتهاردی، ص 90 91 به نقل از مجلّه پیام انقلاب شماره 123، جرعههای حیاتبخش، ص 273.
[3]کریمه اهل بیت، مهدی پور، ص 43 45؛ حضرت معصومه فاطمه دوم محمد محمدی اشتهاردی، ص 140 141.
[4]مجله حوزه، ش 87، ص 24؛ ستارگان حرم، ج 12، ص 120.
[5]صحیفه امام ، ج 11، ص 431، (سخنرانی، 5/10/1358).
[6]همان، ص 69، (سخنرانی، 26/8/1358، در دیدار با اعضای بنیاد مسكن قم).
[7]همان، ج 6، ص 277، (سخنرانی، 10/12/1357، پس از ورود به قم، در مدرسه فیضیه).
[8]همان، ج 1، ص 539، (8/3/1358).
[9]همان، ج 13، ص 360، (سخنرانی، 26/8/1359، در جمع اقشار مختلف مردم قم،تهران).
[10]وصیت نامه آیةالله گلپایگانی، ص 2.
منبع:
پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدسه حضرت معصومه سلام الله علیها
پایگاه راسخون
سایت صدای شیعه
ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان
تهیه و فرآوری: جواددلاوری، گروه حوزه علمیه تبیان