دیدار با معبود
سرانجام پس از قریب یک قرن زندگی پاک و خدمت صادقانه این فقیه بزرگ و وارسته دعوت ارجعه الی ربک راضیه مرضیه را لبیک گفت و روح آسمانی او در بیست و هفتم تیرماه 1376 در دیار حق آرام گرفت.
این عالم وارسته عمر پر برکت خویش را در گوشه محقر خانه و دور از ذخایر دنیوی به سر آورد و نام نیک و ماندگارش برای همیشه در حوزه علمیه و تاریخ پاک و زیبای عالمان سرشناس شیعی ماندگار گشت.عالمی سرشناس برای بزرگان دین، عالمی که در فراز و نشیب امواج حوادث ، همیشه به یاد خدا بود و نسیم روح بخش اذکار الهی روان پاک ایشان را صفا و صداقت بخشیده بود، قلبی ، مطمئن و دلی آرام همراه خود داشت و هماره نام پروردگار و ذکر بر ورد زبانش بود.
عارفی که در قافله ابرار حضور دارد و از راههای سخت زندگانی به سلامت عبور کرده است، پیر فرهیخته حضرت آیة الله بهاء الدینی هر حادثه ای را لطفی آشکار و پنهان می شمرد و جرعه های رضایت الهی را در کام جان می ریزد.
پیام مقام معظم رهبری به هنگام رحلت آیت الله بهاء الدینی
مقام معظم رهبری، حضرت آیت اللّه خامنه ای در پیامی به مناسبت رحلت حضرت آیتاللّه بهاءالدینی، این شخصیت بزرگ را چنین توصیف کردند: «این عالم بزرگ، از جمله نوادری بود که همواره در حوزههای علمیه همچون ستاره درخشان معنویت و عرفان، راهنمای خواص و مایه دلگرمی و امید برجستگاناند.
مقام رفیع اخلاقی و معنوی آن بزرگمرد، موجب آن بود که هر کلمه و اشاره او، چون برقی در چشم ارادتمندانش بدرخشد و دریچهای به عوالم معنا بگشاید... .
این عالم کهنسال و مراد و مقبول فضلا و علما، عمر با برکت و پرفیض خود را در بهشتی از پارسایی و زندگی زاهدانه، در کنج محّقر خانهای که دهها سال شاهد غنای معنوی صاحبش بود، به سر آورد و بیاعتنایی حقیقی به زخارف ناپایدار دنیوی را که سیره همه صاحبدلان برجسته حوزههای علمیه است، درس ماندگار خود ساخت».
منابع:
کتاب آیت بصیرت
تهیه و فرآوری: فریادرس گروه حوزه علمیه تبیان