تفاوت توبه بزرگان با توبه عوام «1»
يك مرد بسيار بسيار بزرگ از نظر معنويت كه مرحوم حاج ميرزا علی آقای شيرازی اصفهانی رضوان الله عليه است كه يكی از بزرگترين اهل معنايی است كه من در عمر خودم ديده ام. يك شب ايشان در قم مهمان ما بودند و ما هم به تبع به منزل يكی از فضلای قم دعوت شديم. بعضی از اهل ذوق و ادب و شعر نيز در آنجا بودند. در آن شب فهميدم كه اين مرد چقدر اهل شعر و ادب است و چقدر بهترين شعرها را در عربی و فارسی می شناسد! ديگران شعرهايی می خواندند البته شعرهای خيلی عادی، شعرهای سعدی، حافظ و... ايشان هم می خواند و می گفت اين شعر از آن شعر بهتر است، اين مضمون را اين بهتر گفته است، كی چنين گفته و... شعر خواندن آنهم اينجور شعرها كه گناه نيست، اما در شب شعر خواندن مكروه است.
خدا می داند وقتی آمديم بيرون اين آدم به شدت داشت می لرزيد. گفت من اينقدر تصميم می گيرم كه شب شعر نخوانم آخرش جلوی خودم را نمی توانم بگيرم. هی استغفرالله ربی و اتوب اليه می گفت، مثل كسی كه معصيت بسيار بزرگی مرتكب شده است. العياذ بالله اگر ما شراب خورده بوديم، اينقدر مضطرب نمی شديم كه اين مرد بواسطه يك عمل مكروه مضطرب شده بود. اينجور اشخاص چون محبوب خدا هستند ازناحيه خدا يك نوع مجازاتهائی دارند كه ما و شما ارزش و لياقت آنجور مجازاتها را نداريم، هر شب اين مرد اقلا از دو ساعت به طلوع صبح بيدار بود و من معنی شب زنده داری را آنجا فهميدم، معنی ''شب مردان خدا روز جهان افروز است'' را آنجا فهميدم، معنی عبادت و خدا شناسی را آنجا فهميدم، معنی استغفار را آنجا فهميدم، معنی حال و مجذوب شدن به خدا را آنجا فهميدم. آن شب اين مرد وقتی بيدار شد كه اذان صبح بود.
خدا مجازاتش كرد. تا بيدار شد ما را بيدار كرد گفت فلانی! اثر شعرهای ديشب بود! روحی كه چنين ايمان مستحكمی دارد، يك چنين ضربه كوچكی هم كه بر آن وارد می شود يعنی يك چنين حمله كوچكی هم كه از مقامات دانی آن بر مقامات عاليش وارد می شود، آن مقامات عالی عكس العمل نشان می دهند، ناراحتی نشان می دهند، حتی مجازات نشان می دهند كه ببين! بی مجازات نمی ماند! آدمی كه در شب هی شعر بخواند، دو ساعت وقت خودش را صرف شعر خواندن بكند، لايق دو ساعت مناجات كردن با خدای متعال نيست.
تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیه
منبع :آزادی معنوی استاد مطهری
برگرفته از سایت طهور
منتظر مقالات ،انتقادات و پیشنهاد های شما هستیم hozeh@tebyan.com
