راه نجات چیست؟

گزیده ای از سخنان آیه الله بهاء الدینی

متن ذیل گزیده ای از سخنان گهربار عالم عارف حضرت آیه الله بهاء الدینی است. مردی که پیر و جوان به تهذیب و وارستگی او شهادت می دهند.

این عرفای بزرگ که سالها سر سفره انبیا و اولیا بوده اند وقتی سخن می گویند، به جای الفاظ از دهانشان در می ریزد.

فقط در شناس می خواهد و کمی همت که این گهر ها را جمع کنی و برای استفاده و سود دهی آنها را به کار بگیری.

گاهی به دست آوردن یک مطلب، سالها عمر می خواهد. اما وقتی یک عارف فرهیخته سخنی را می گوید، تجربه ای است که به شما منتقل می کند. ثمره چندین سال بندگی است. آن وقت اگر اهل ذوق باشی همین را می گیری و می کنی سرلوحه زندگی ات.

حالا باید ببینیم راه نجات چیست و برای اینکه اهل نجات باشیم باید چه کار کنیم؟

به هر حال اگر كسى بخواهد با كتاب الهى ، با قرآن ، آشنا شود، باید مرد خدا شود. كسى كه مرد خدا نشده است ، ممكن است با ترجمه و مفاهیمى آشنا شود، ولى مادامى كه انسان حركت الى الله نداشته باشد با آن حقیقتى كه حقیقت مطلوب است آشنا نمى شود.

خدا همه را موفق كند كه لااقل ، مراحل اولیه فهم كتاب را پیدا كنیم و این ممكن نیست مگر با تقوا.

باید از محرمات الهى پرهیز كرد و واجبات الهى را ادا كرد. كسى كه با كتاب آشنا نشود، هر چه درس بخواند - همان طور كه حضرت صادق (علیه السلام ) به ابوحنیفه فرمود - به نتایج نمى رسد.

نتایج وقتى مى رسد كه شما به حقایق دست پیدا كنید و به حقایق راه پیدا نمى كنید، مگر به بركت بندگى خدا بزرگترین نعمت الهى است ، براى همه .

رهاورد تهذیب

ان شاء الله خدا همه را موفق كند، همه را مؤ ید كند. قم علاوه بر این كه نیازمند تحصیلات علوم است ، تقوا هم مى خواهد، تزكیه هم مى خواهد، تهذیب هم مى خواهد.

و ان شاء الله با هر دو جهت آشنا باشید و به هر دو جهت موفق شوید كه اگر موفق شدید، آن وقت مى بینید كه نداى شرق و غرب برایتان خطر نیست ، فرهنگ شرق و غرب ذره اى در وجود شما تاءثیر ندارد. مؤ منانى كه با دستگاه خدا آشنا هستند، شرق و غرب نمى تواند در ایمان آنها رخنه اى وارد كند.

همه با توفیقات الهى موفق باشید. خلاصه ، قدر و قیمت ندارید، مگر به واسطه توسل به ائمه (علیه السلام ) و مناجات با خدا و عمل .

تا با همه اینها انسان مقدارى حركتش بالا رود. اگر شما خیال مى كنید با رسیدن به نان و كباب ، كار تمام است ، مى خواهم بگویم اشتباه كرده اید.

حیوان هم گاهى یك بره تمام مى خورد. (مى گویند خرسها اگر گوسفندى صید كنند، مى برند زیر بهمن مى گذارند؛ یعنى بهمن ، شاید صد متر در صد متر برف ، براى آنها به جاى یخچال شماست .) غرض این كه خیال نكنید حیوان نقشه ندارد، حیوان هم نقشه دارد.

ان شاء الله با دستگاه خدا آشنا مى شوید كه اگر آشنا شدید نمى توانید از دستگاه خدا صرف نظر كنید.

و ان كنتم فى ریب مما نزلنا على عبدنا فاءتوا بسوره من مثله واعدوا شهداءكم من دون الله ان كنتم صادقین (1)

فهم اعجاز قرآن نیز مثل فهم آیات قرآن و فهم معارف اسلام اعم از ایمان ، هدایت ، مبداء، معاد و تصدیق به رسالت ، باید از مسیر حق و حركت الى الله و حركت در مسیر انبیا و اولیا - سلام الله علیهم اجمعین - و صلحا حاصل شود.

اگر كسى بخواهد خداوند توفیق آشنایى با این مسائل را نصیبش كند، باید تقوا پیدا كرده و از مسیر انبیا حركت كند.

باید رذائل نفسانى را از خود دور كرده و به اخلاق فاضله انسانیت از علم و عدالت و عفت و ... متخلق شود. انسان اگر در این مسیر به سوى حق حركت كند، بسیارى از مسائل براى او حل مى شود.

تمام مشكلات مسلمین جهان از همین جاست . براى این است كه به معارف اسلام جاهلند، به خصوصیات آیات كتاب آشنا نیستند؛ چون از مسیر انبیا حركت نكرده اند.

تا جایى كه انسان به هوى و هوس خود متحرك است ، بنده شیطان است . آن را نباید به حساب خدا بگذارد. هر عملى را كه براى رضاى خدا ایجاد كرد، آن عمل عبادت خداست .

والنجم اذا هوى ، ما ضل صاحبكم و ما غوى و ما ینطق عن الهوى (2). حرفهایى كه پیامبر خدا مى زند، روى هوى و هوس نیست . كارهایش هم از روى هوى و هوس نیست .

انسان اگر بخواهد با معارف اسلام آشنا شود، باید هوى و هوس را رها كند. هوى و هوس ، همان دعوت شیطانى است .

از این كه شیطان همراه ماست ، كسى خیلى ناراحت نشود. شیطان همراه ماست ، ولى آن را مى توان ترك كرد، مى توان دور كرد؛ دست خود شماست . با اطاعت از فرمان خدا، شیطان دنبال كار خودش مى رود.

مادامى كه تابع هوى و هوس هستى ، خودت شیطان را میهمانى مى كنى و از شیطان جدایى ندارى . وقتى هوى و هوس را رها كردى ، آن وقت بنده خدا هستى . و اگر بنده خدا شدى ، ان شاء الله همه چیز دارى ، آن وقت ، فهم كتاب هم هست .

راه نجات براى مسلمین ((كتاب الله ))  است ؛ عمل به كتاب خدا در عبادات ، در اخلاق ، در اقتصاد و سیاسیات .

 آیا مى توان به مسلمانان گفت : كم فروشى نكن ؟ همان لقمه نانى كه به دست مى آورى بخور. از راه حقه بازى ، دنبال نان است ، بعد هم مى گوید: من بنده خدا هستم ! داد و فریاد هم مى كشد كه چرا امام زمان به داد ما نمى رسد! ما با امام زمان آشنا نیستیم .

ما دنبال همان نقشه هاى شرق و غربیم و خیال كرده ایم این روشنفكرى است . خلاصه ، راه مشخص است .

هدف هم مشخص است . همت مى خواهد كه انسان از راه انبیا حركت كند و با دستگاه خدا آشنا شود. اگر انسان با دستگاه خدا آشنا شد، ظهر كه سر سفره مى نشیند، صد تا جنایت نكرده است ، صد تا فحش به مردم نداده است .

از آمریكایى هم بدتر هستى ! چند تا دروغ گفته اى كه پانصد تومان استفاده كرده اى ؟! اینها مال بدفهمى است .

در یك محیطى هستى و مى گویى : همه هر چه كردند، ما هم مى كنیم ؛ مثل این كه وقتى انبیا مردم را به راه حق دعوت مى كردند، مى گفتند كه پدران ما این گونه بوده اند.

اگر پدران شما احمق بوده اند، شما هم مى خواهید احمق باشید؟ اگر پدران شما اشتباه كرده اند، شما هم مى خواهید اشتباه كنید؟

یا این كه اگر دیدید آنها غلط مى كنند، شما باید از غلط آنها نجات پیدا كنید و براى آنها طلب مغفرت كنید؛ نه این كه از آنها تبعیت كنید. شما قضیه عاد و فرعون و ستمكاران را ندیده اید؟ قضیه طواغیت راندیده اید؟ اینها قصه نیست ، واقعیت است .

اسلام چقدر اصرار دارد كه همه شما عالم و چیز فهم شوید. خیال نكنید اگر چیز فهم شدید، براى اسلام نافعید. نه ! براى خودتان نافع هستید.

اسلام در یك سطح عالى است كه شرق و غرب و تمام جمعیت جهانى هر چه بالا روند به اسلام نمى رسند واسلام را درك نمى كنند. اسلام را نمى توان از آن سطح عالى تنزل داد.

جایى كه خدا نباشد در آن جا هیچ چیز نیست . بزرگان اسلام را نگاه كنید. ببینید اینها از كجا به این موقعیتها نائل شده اند. انبیا از چه مسیرى كرحت كرده اند كه به امپراطورى آن روز ایران - كه یكى از دو امپراطورى بزرگ آن زمان بوده است .

 مى گوید: اى مردى كه خدا عقل را از تو گرفته است ، اى مرد سفیه ! بیا مسلمان شو! اگر مسلمان نشوى آماده جنگ شو و بدان توان مقابله با خدا و رسول را ندارى . هیچ كس زورش به خدا و رسول نمى رسد.

گفت : كسى كه این حرف را به ما زده است جلبش كنید!خیال كرد او را فورى به دربار مى آورند، ولى پیش از آن كه پیغمبر خدا را جلب كنند، خودش جلب شد. مگر كسى زورش به خدا مى رسد؟

منابع:

برگرفته از کتاب نردبان آسمان

1- سوره بقره آیه 23.

2- ((سوگند به ستاره هنگامى كه افول مى كند، كه هرگز دوست شما [= محمد (صلى الله علیه و آله )] منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است و هرگز از روى هواى نفس نمى گوید.)) سوره نجم ، آیه 4 - 1.

تهیه و فرآوری: محمد حسین امین گروه حوزه علمیه تبیان.