برکات ياد خدا
شکي نيست که نام و ياد و ذکر خداي متعال، يکي از مهمترين و بلکه کليدي ترين راه براي خودسازي است. حتما شما هم تا کنون مطالب زيادي در اين باره شنيده ايد که شايد اين بيت معروف بتواند به صورت خلاصه، اهميت آن را روشن کند:
صمت و جوع و سهر و عزلت و ذکر به دوام ناتمامان جهان را کند اين پنج تمام
نکته مهم اينجاست که متاسفانه عوام به اشتباه تصور مي‌کنند که مراد از «ذکر»، فقط اذکار و اورادي است که وارد شده است. ولي حقيقت فراتر از اين است. بلکه ذکر به معني ياد خداست. اين ياد ممکن است با نماز، روزه، حج و ... تحقق پيدا کند و ممکن است با اذکار و اوراد ايجاد شود. گاهي هم بدون هيچ يک از اين اعمال، انسان متوجه حضور خداست که اين از مهمترين و بهترين مراتب ذکر است. همين نوع ذکر مانع ارتکاب گناه مي‌شود.
انسان اگر در جميع احوال و پيش آمدها به ياد حق تعالى باشد، و خود را در پيشگاه آن ذات مقدس حاضر ببيند، البته از امورى كه خلاف رضاى او است ، خوددارى كند و نفس را از سركشى جلوگيرى كند
اما نکاتي در باره برکات ذکر از امام خميني رحمه الله بشنويد.
و بدان اى عزيز! كه تذكر از محبوب و به ياد معبود بسر بردن ، نتيجه هاى بسيار براى عموم طبقات دارد. اما براى كمل و اوليا و عرفا، كه خود آن غايت آمال آن ها است و در سايه آن به وصال جمال محبوب خود رسند. هنيئالهم . و اما براى عامه و متوسطين بهترين مصلحات اخلاقى و اعمالى و ظاهرى باطنى است .
انسان اگر در جميع احوال و پيش آمدها به ياد حق تعالى باشد، و خود را در پيشگاه آن ذات مقدس حاضر ببيند، البته از امورى كه خلاف رضاى او است ، خوددارى كند و نفس را از سركشى جلوگيرى كند. اين همه مصيبات و گرفتارى به دست نفس اماره و شيطان رجيم از غفلت از ياد حق ، و عذاب و عقاب او است . غفلت از حق ، كدورت قلب را زياد كند و نفس و شيطان را بر انسان چيره كند، و مفاسد را روز افزون كند، و تذكر و ياد آورى از حق ، دل را صفا دهد و قلب را صيقلى نمايد، و جلوگاه محبوب كند، و روح را تصفيه نمايد و خالص كند و از قيد اسارت نفس انسان را براند. و حب دنيا (را كه ) منشا خطيئات و سرچشمه سيئات است از دل بيرون كند، و هم را هم واحد كند و دل را براى ورود صاحب منزل ، پاك و پاكيزه نمايد.
پس اگر طالب كمالات صوريه و معنويه هستى و سالك طريق آخرت و مسافر و مهاجر الى الله هستى ، قلب را عادت بده به تذكر محبوب و دل را عجين كن با ياد حق تبارك و تعالى
پس اى عزيز! در راه ذكر و ياد محبوب ، تحمل مشاق هر چه بكنى ، كم كرده اى دل را عادت بده به ياد محبوب ، بلكه به خواست خدا، صورت قلب ، صورت ذكر حق شود. و كلمه طيبه لااله الا الله صورت اخيره و كمال اقصاى نفس گردد و كه از اين زادى بهتر براى سلوك الى الله و مصلحى نيكوتر براى معايب نفس و راهبرى خوب تر در معارف الهيه يافت نشود.
پس اگر طالب كمالات صوريه و معنويه هستى و سالك طريق آخرت و مسافر و مهاجر الى الله هستى ، قلب را عادت بده به تذكر محبوب و دل را عجين كن با ياد حق تبارك و تعالى . (1)
1. چهل حديث ، ص 16
تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان
